BİR GÜZELLİK YAP KENDİNE...

Bir güzellik yap kendine!
Ve sadece sahip olduklarını düşün; mutlu ol onlarla!
Sahip olamadıkların üzülsün senin olmadıklarına...

Bir güzellik yap kendine!Keşkeleri hiç düşünme!
Mutlu ol seçimlerinle.
Bırak keşkeler üzülsün senin seçimlerine...

Bir güzellik yap kendine!
Her yeni günü senin günün ilan et ve şımart kendini olabildiğince!
Bırak dünler üzülsün seçilmediğine...

Bir güzellik yap kendine!
Kalbinde daha da büyüt sevgisini sevdiklerinin!
Bırak sevmediklerin üzülsün kalbinde yerleri yok diye!

Bir güzellik yap kendine!
Sev kendini, kimseleri sevmediğin kadar.
Mutlu ol varlığınla!
Bırak seni sevmeyenler üzülsün!
Yüreklerine sığamayacak kadar büyüksün diye!
[Paul Auster]

ÇOK ŞEY VAR SÖYLENECEK...

Aslında sana söylemek istediğim çok şey vardı,
Mesela, keşke bu kadar büyük sevdirmeseydin kendini,
Neyin bedelini ödediğimi bilmiyorum,
Herşeye rağmen sanada kızmıyorum kızamıyorum,
Acım durulduğunda bir şarkı söylerim belki,
Belki o zaman anlarsın,
Bunca hüzün bizde hiç iyi durmadı,
Ve Bu Ayrılık Bize Hiç Yakışmadı......

AYRILIK ÇOK ZOR...

yarım kalanlara rağmen,sevebiliyorum seni.
yara almış olanlara rağmen,özleyebiliyorum seni.
kırılmış olmama rağmen,arayabiliyorum seni.
unutmuş olmana rağmen,bekleyebiliyorum seni.
ya sen sevgili;gerçekleri söyleyebilecek kadar cesur musun benim gibi.
ya sen sevgili;özlediğini haykırabilecek kadar masum musun benim gibi.
ya sen sevgili;ağladığını söyleyebilecek kadar yürekli misin benim gibi.
ya sen sevgilim;

YARIM KALANLARA RAĞMEN HALA SEVİYOR MUSUN BENİ.

BENİM SENİ SEVDİĞİM GİBİ..

ÖZLEDİM...

Özledim seni...
Ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir.
Beynimi uyuşturuyor özlemin...
Çok sık birlikte olmasak bile
benimle olduğunu bilmenin
bunca zamandır içimi ısıttığını
yeni yeni anlıyorum.
Yokluğun,
hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp
mütemadiyen bir boşluğa.
Sabahları seni okşayarak başlamaları
aksamları her işi bir kenara koyup
seninle baş başa konuşmaları özlüyorum.
Oynaşmalarımızı,
yürüyüşlerimizi,
sevimli haşarılığını,
çocuksu küskünlüğünü...
Nasılda serttin başkalarına karşı
beni savunurken;
ve ne kadar yumuşak
bir çift kısık gözle kendini
ellerimin okşayışına bırakırken.
Gitmeni asla istemediğim halde
buna mecbur olduğunu görmek
ve sana bunları söylemeden
''git artık'' demek...
''Beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
kavuşacaksın mutluluğa''
demek sana nede zor.
Seni görmemek ve belki yıllar sonra
karsılaştığımızda,
bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden...
Yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek....



CAN YÜCEL...

EN BÜYÜK ACI...

“Sevmediğin birine asla "seni seviyorum" deme. 
İçinde olmayan duygulardan varmış gibi söz etme.
Kimsenin hayatına kalbini kırmak için girme. 
Sevgi dolu bakan gözlere asla yalan söyleme, 
Çünkü birine verebileceğin en büyük acı, 
Aşık olmadığın birini kendine aşık etmektir...”

[Müşfik Kenter]

KEDER SANA YAKIŞIYOR...

Ne kadar değişmişsin görmeyeli,
Ellerin güzelliğini kaybetmiş nasırdan,
Hüzün rengi almış saçlarının her teli
Gözlerine gölgeler düşmüş kahırdan,
Gözlerin ki, gördüğüm gözlerin en güzeli
Ne kadar değişmişsin ben görmeyeli

Böyle mahzun kederli değildin eskiden
Fıkır fıkır gülerdi gözlerinin içi
Dudakların nemliydi sevgiden, arzudan
Yapraklarına çiğ düşmüş karanfiller gibi
Baygın kokusuna anılarla beraber giden
Böyle mahzun kederli değildin eskiden

Sevdiklerin vefasız mıydı bu kadar
Ağlamaktan mı karardı gözlerin
Bir zamanlar gözyaşını sevmezdin
Şimdi nerden yaşardı gözlerin
Hasta mısın, yorgun musun nen var
Sevdiklerin vefasız mıydı bu kadar

Arzular vardır bilirsin anlatılamaz
Eskisi gibi kalsaydın ne olurdu
Taptaze, ıpılık kar gibi beyaz
Keder sana yakışmıyor gül biraz
Arzular vardır bilirsin anlatılamaz.

Victor Hugo

SENİ ARAMAK...

Karşına çıkan herkeste seni aramak…
Seni hatırlattığı için birine âşık olduğunu sanmak…
Sen olmadığını bile bile, bütün hayatını bu ilişkiye adamak için çırpınıp durmak…
Bunu bile bile yaşamak nedir bilir misin?…

Düşünsene, ben seninle düşlerimi, heyecanlarımı, çocukluğumu, acılarımı aldattım…
Seni unuturum diye yaşamaya başladığım her aşkı, ben yine seninle aldattım…
Sen beni içine almadığından beri yıllardır ben seninle kendimi aldattım…

[Cezmi Ersöz]

SENİ SEVİYORDUM...

Mevsimler değişiyor ve büyüyorduk.
Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alıyor
Ve bazen, tekin olmayan suların üzerinden atlıyorduk..
Cesurduk!
Ufuk çizgisi maviydi, günbatımı hep turuncu
Ve kırmızıydı bütün karanfiller!

Ben seni seviyordum.. sen bilmiyordun..
Sevinçlerim oluyordun ara sıra..
Sen hiç bilmiyordun.

Sonra herhangi biri oldun.
Bütün sevinçlerim bittikten sonra.
Yağmurlar yağdı serin haziran akşamları.
Derken birgün uzaktan gördüm seni.
Saçların bana inat başın herşeye meydan okuyarak
İşte yine aynı!
Kalbimi acıttın.. her zamanki gibi..
Değiştik sanıyordum. ve sen yine bilmiyordun..

Şimdi bunları anlatsa sana birileri,
Kimbilir..
Yada boşver.
Bilme en iyisi...

[İclal Aydın]

ALIŞMA BANA...

Alışma bana, ne yapacağım belli olmaz,
Bugün varım, yarın birden yok olurum.

Dokunma bana, kapanmamış yaralarla doluyum,
Canımı acıtma bir yara da sen açma.

Sevme beni, yoğun duygularımda kaybolursun, tutuştururum.
İsteme beni, yasaklarla boğuşursun, engellerle doluyum.
Çözmeye çalışma sakın, seninle karışır iyice kördüğüm olurum..

Anlama beni, ben kendimi anlarım, ben böyle mutluyum..
Aşkı yaşatmamı isteme asla,
Ben aşka yıllardır inanmıyorum.

Güveniyorsan kendine, inandır beni aşkın varlığına.
Sonucunda öyle bir aşk yaşatırım ki, vazgeçemezsin, tutkun olurum..

Yıkabilirsen duvarlarımı, sakın bırakma beni,
Tüm tutkularım ve gücümün arkasında,
Hala minik bir çocuğum,
Büyütemezsen kaybolurum..

SEVİYORUM SENİ...

Seviyorum Seni...
Seviyorum seni ekmeği tuza banıp yer gibi
Geceleyin ateşler içinde uyanarak
Ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi,
Ağır posta paketini, neyin nesi belirsiz,
Telaşlı, sevinçli, kuşkulu açar gibi.
Seviyorum seni denizi ilk defa uçakla geçer gibi.
İstanbul'da yumuşacık kararırken ortalık
İçimde kımıldanan birşeyler gibi
Seviyorum seni 'yaşıyoruz çok şükür' der gibi.

Nazım Hikmet Ran

İSTİYORUM...

Sevgilim olsun İstemiчorum ,
Sevdiğim olsun İstiчorum..! ♥
Hergün görmek değiL ,
Benim oLduğunu bilmek İstiyorum..! ♥
Elini tutmαyı değil ,
Kıyαmαdαn sαdece gözlerine bαkmαk İstiyorum..! ♥
İki GünLük DeğiL , 
Ebediyen sürsün İstiyorum..! ♥
Uğrunα ölmek değiL , 
Onun İçin yaşamak İstiyorum...

SEN SANDIM...

Çok güvendim galiba…
Çok inandım…
Hep yanımda kalırsın sandım.
Bir gittin…
Boşluğunu doldururken yerine koyduğum her sureti SEN sandım!
Gözlerine baktığımda kayboluşumun nedeni gözlerindir sanma…
Her insan kendini kaybolmuş hisseder boşluğa bakınca!..


‘Hayat…’
Dur bekle beni
Dizlerimde derman kalmadı ardından koşacak!


‘Aşk…’
Her geçen gün öldürme yüreğimi;
Bi can daha kalmadı verecek!


‘Mutluluk…’
Kaçma benden her defasında
Bu sefer değerini bileceğim senin!


‘Acı…’
Uzak dur benden
Hiç sevemedim ben seni!


‘Hüzün…’
Esir etme artık beni
Ben zamanıyla çok büyüttüm seni…
Vee…


”Sen…”
Daha fazla yorma ben!
Ben fazlasıyla ödedim
Senin uğruna kaybettiklerimin bedelini!


Cemal SÜREYA

MERAK ETTİKLRİMİZ...

Neden ararız ? En basit cevabı bulmak için. Ama aslında daha karmaşık. Arıyoruz sürekli. Yakınımızda olanı uzakta arıyoruz çünkü yakınımızdakinin farkında değiliz. Uzakta olanı yakında arıyoruz çünkü uzaklara yabancıyız. Herşeye sebep arıyoruz çünkü hiçbir şeyin sebepsiz olmadığına inanıyoruz. Hep bir çıkış kapısı arıyoruz çünkü zorluklar karşısında ümitsizliğe kapılmıyoruz, güçlüyüz. Suçu başkalarında arıyoruz çünkü suçsuz olsak bile suçun bizim üzerimize kalmayacağından emin olamayacak kadar az güveniyoruz insanlara. Google’a bugün tanıştığın arkadaşının adını yazıp arıyorsun çünkü kim olduğunu daha ayrıntılı bilmek istiyorsun, yarın konuşmasını dinleyeceğin adamın adını arıyorsun çünkü hazırlıklı olmak istiyorsun. Eski sevgilinin adını aratıyorsun çünkü şimdi nerde ne yapıyor, sensiz mutlu mu yoksa pişman mı merak ediyorsun. Kendi adını aratıyorsun çünkü ne kadar bilindiğini bilmek istiyorsun. Bulmak için arıyorsun. Bilmek için arıyorsun. Artık her ne sebeple olursa olsun insan sürekli merak ediyor ve merak ettiği için arıyor. Peki neden merak ediyoruz ?

KİM BİLİR KAÇ KİŞİ SENİ SEVDİ ...

Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi.
Kaç kişi güzelliğini sevdi. 
Belki gerçek aşkla;
Belki değil Ama... 
Bir tek kişi seni sevdi. 
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi... 


WİLLİAM BUTLER YEATS

AĞLAMAK İÇİN GÖZDEN YAŞ MI AKMALI...

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı? 
Sevmek için güzele mi bakmalı? 
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı? 
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır? 

Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı? 
Hırsızlık; para, malmı çalmaktır? 
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı? 
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı? 
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?


 Victor Hugo

SEN SÖYLEMEDEN DE BİLİYORUM...

Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Anlıyorum ki ayrılacaksın
Cok yıkkınım yıkılamam
Ama rengini bırak bende
Duyumsuyorum ki yiteceksin
En büyük acım olacak
Ama ısını bırak bende
Ayrımsıyorum ki unutacaksın
Acı kurşun bir okyanus
Ama tadını bırak bende
Nasıl olsa gideceksin
Hakkım yok durdurmaya
Ama kendini bırak bende


Aziz NESİN

MOR DENİZLER...

Seni sevmek mor denizlerdi biraz
Ne kadar gidilse bir o kadar bitmeyen
Umutlar ve yıkışmalar ardında direnilen
Seni sevmek mevsimler içinde en güzel yaz


Seni sevmek yaşamanın aşılmaz büyüklüğü
Seni sevmek kan dolu yüzyılları korkutan
Ve sığınıp ılık kıyı kentlerine bir akşam
Seni sevmek çocukların düşlerinde gördüğü


Varılırdı daha saydam günlere isteseler
İsteseler yalnızlık giremezdi evlere
Seni sevmek bir kırlangıç olacak bekleseler
Ve uçacak durmadan adasız denizlere


Kim bulacak cam kırığı gözlerinde sevgimi
Sonra yalnız kalmak gibi yoksulca uğuldayan
Bütün okyanusların baş eğdiği tek kaptan
Sana verdim geç diye bütün denizlerimi


Afşar TİMUÇİN

SON AŞIK...

Hasretinle geçiyorken bu gençlik çağım,
Ey sevdiğim, ben ümitsiz değilim gene
Ak düşünce saçların kumral rengine
Kollarında son aşıkın ben olacağım.


Ey başında şimdi sevda rüzgarları esen,
Böyle her gün yollarımdan geçsen de süzgün
Sen benimsin büsbütün terk olunduğun gün ...
O mukadder günü, bilmem, düşündün mü sen?


Ben bir beyaz saçlı aşık, sen bir ihtiyar ...
O gün bana yaklaşırken ey ilahi yar,
Esirgeme gözlerimden bir son buseni,


Kirpiğinden yavaş yavaş bir damla aksın,
Çünkü, ruhum, sen de o gün anlayacaksın
Ki hiç kimse benim kadar sevmemiş seni!


Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

GERİ GELEN MEKTUP...

Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu.


Gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse;
Ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse;
Herşey silinip kayboluyorken nazarımdan,
Yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse...


Ey sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla,
Ey sen ki gönüller tutuşur her bakışınla!
Hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince
Çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince
Gönlümdeki azgın devi rüzgarlara attım;
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım.
Gözler ki birer parçasıdır sende İlahın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de vururken de güzelsin!


Bir başka füsun fışkırıyor sanki yüzünden,
Bir yüz ki yapılmış dişi kaplanla hüzünden...
Hasret sana ey yirmi yılın taze baharı,
Vaslınla da dinmez yine bağrıdaki ağrı.
Dinmez! Gönülün, tapmanın, aşkın sesidir bu!
Dinmez! Ebedi özleyişin bestesidir bu!
Hasret çekerek uğruna ölmek de kolaydı,
Görmek seni ukbadan eğer mümkün olaydı.


Dünyayı boğup mahşere döndürse denizler,
Tek bendeki volkanları söndürse denizler!
Hala yaşıyor gizlenerek ruhuma 'Kaabil'
İmkanı bulunsaydı bütün ömre mukabil
Sırretmeye elden seni bir perde olurdum.
Toprak gibi her çiğnediğin yerde olurdum.


Mehtaplı yüzün Tanrı'yı kıskandırıyordur.
En hisli şiirden de örülmez bu güzellik.
Yaklaşması güç, senden uzaklaşması zordur;
Kalbin işidir, gözle görülmez bu güzellik...


Hüseyin Nihal ATSIZ

KAYBOLMALI BAZEN İNSAN...

Kaybolmalı bazen insan, 
kendi tenhalığına çekilmeli, biliyorum.
Ve bu zamanlarda kendiyle hesaplaşmalı,
Tartmalı kendini, yaşadıklarını, istediklerini 
Ve barışmalı kendiyle ve tabii güçlenmeli.
Ama senin kaybolmaların korkutuyor beni.
Elimde değil.
Hala yerinden oynamış olan taşları oturtmaya çabalarken 
Senin yeniden kaybolmandan korkuyorum.
Bazen çok özlüyorum seni; 
Tenini, kokunu, gözlerini ama.
Ama buna da hakkım yokmuş gibi geliyor,
Sana sarılmaya sana dokunmaya , 
seni aramaya da korkuyorum.
Tüm korkularımın merkezine oturman da korkutuyor beni.
Başka korkum yok biliyorum.
Hatta bazen kızıyorum kendime neden diye?
Buna izin veren benim onu da biliyorum
Bu kadar çok şey bilirken
Seni hala seviyormuyum ?
İşte bunu bilmiyorum.
Zehrin panzehirini yine zehirden yapıyorlar
Peki senin panzehirin yine sen misin?
Canımı acıttığın gibi canını acıtmak
Geçmiyor mu sanıyorsun aklımdan?
Canımı acıttığın gibi canını acıtsam ,
Bu acı geçer mi?
Yaralandıkça yaralamak istiyorum,
Yaralamaya çalıştıkça daha çok yaralanıyorum...


Ayşen Vural

Aşk Nedir?

Uykulu gözleri uykudan bezdiren Mecnun olmayanı çölde gezdiren Şair olmayana şiir yazdıran AŞK işte o dur, AŞK o dur. Ferhat olmayana dağlar yardıran Aşık olmayana sazlar çaldıran Bazen ağlatan, bazen güldüren AŞK işte o dur, AŞK o dur. Sakin sakin durur iken coşturan Aşılmaz engelleri aştıran Hep yare, yare doğru koşturan AŞK işte o dur, AŞK o dur. Mustafa'm kısa keselim, yetişir Aşık olanın kalbi yanar tutuşur Anlayana bu tarifler yetişir AŞK işte o dur, AŞK o dur.                           Mustafa Üzelli

Şimdi Aşk

Aşk bir kez

Bozmaya görsün dengesini

Ya da buzdağına

Yörüngesini

Bir yürek darbesinde durur hoşluğun

Bir ömür

Sallamış teknesini

Ayıklığında avunur sarhoşluğun

Şimdi 'Aşk Tutulması'dır

Vurur gölgesine nahoşluğun

Şimdi aşk

Yorgun tutunmasında

Düşer

Harabesine bir boşluğun

Aşk bir kez

Bozmaya görsün

Dengesini

Ya da

Buzdağına yörüngesini

Payında gurur

Donmuşluğun

Şimdi 'Aşk Unutulması'dır

Bir kardelen yüreğinde

Burkulmuşluğun

Şimdi aşk...

Ölgün titremesinde

Gözlerinin sonsuzluğundadır

Kaybolmuşluğun

Şimdi Aşk...Şimdi Aşk...

Zehra Birsen Yamak

Seni Deliler Gibi Seviyorum

seni deliler gibi seviyorum
gözlerim gözlerinden başka gözlere bakamıyor
ellerim ellerinden başka ellere tutamıyor
çünkü bu eller ve gözler seni istiyor
seni deliler gibi seviyorum
içimdeki hasret ateşi senden başkası için yanmıyor
dilim senden başkasına seni seviyorum diyemiyor
çünkü kalbim seni sadece seni istiyor
seni deliler gibi seviyorum
kollarım senin bedeninden başka bedeni sarmıyor
dudaklarım, dudaklarından başka dudağı öpmüyor
içimdeki aşk sadece ve sadece seni istiyor
çünkü, seni deliler gibi seviyorum...
çünkü, bu can sadece ve sadece seni istiyor..
çünkü, seninim...
çünkü, çünkü, çünkü....
çünküler hiç bitmiyor...
çünkü seni anlatmak çok zor...

Seni Seyreder Gibi...

sen bana bakma ben boyle biriyim
her biri ayri ayri kapilmis cosku seline
herbiri yanip kul olacakmis gibi isildiyor
geceyi geceden aliyorlar sanki
kullerinden doðusu yeniden yasarmissacisana
gunesin etrafinda yine dans ediyorlar
hele bakin su nazli hilale  nasilda kiskaniverirmis
yildizlarin dansina eslik eden gunesini
nede olsa geceyi gunduzene veren oymus
ruzgarla ayri bir eslik edermis titrek bir turku gibi
ben okyanusun dalgalarinda suruklenmis gibi
kapilmisin  bu essiz guzelliklerin buyusune
tipki geceyi sende seyreder gibi

Seni Beklerken

Anlamsız geliyor seneler…
Kendinden geçti ümitler…
Sevdam diz çöküp;
Yollarını bekler.
Gözlerimde ki ışıltıya,
Karanlıklar yağar
Bekleyişlerim azar!
Uykusuzluğum yalnızlığımla,
Rüyalarına dalar.
Kalmamışsa senden bir umut;
Ne çıkar, tahtım tacım olmuş(!)
Felek vermişse ayrılıktan bir komut;
Neye yarar, dört mevsim bahar olmuş(!)
Yaşama sevincim varsa!!!
O da senin sevdan olmuş.
Buz tutmuş engeller,
Sevda terimle çözülsün.
Sevda külfeti çileler!
Miadı dolup, mükafatını görsün…
İçimde ki ateş lav olsa da!
Teninden mahrum bedenim üşüyor.
Her damla göz yaşım bin umut boğuyor!
Dualarım benimle el açıp;
Feryad-ı figanla seni bekliyor.
Sen hayalinle de…
Sen zahirinle de…
Sen inan ki;
Her şeyinle, sevmeye değersin…
Unutma!!!
Yorgun değil yüreğim,
Seni sevmekten.
Beyhude değil dileğim ,
Seni beklemekten.
Sevdamdan güçlü olamaz,
Kahrolası engeller.
Sevdamda ki istikrarı bozamaz,
Umutsuz olsa da hasretler.
Pişman değil ömrüm,
Seni tanımaktan.
Bahtiyardır gecem gündüzüm,
Sevdanı yaşamaktan.

Bil Ki Seni Seviyorum

Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Bir vapur yanaşırsa rıhtımına bin, açıl
Örtün karanlıkları masmavi denizlerde
Ve dinle kalbimi bak nasıl çarpıyor nasıl
O bütün özlemlerin koyulaştığı yerde
Bil ki seni bekliyorum
Bir sabah gün doğarken aç perdelerini, bak
Sevinçle balkonuna konuyorsa martılar
Kendini tadılmamış derin bir hazza bırak
Dökülsün dudağından en umutlu şarkılar
Bil ki seni istiyorum
Gecelerden bir gece uyanırsın apansız
Uzaklarda elemli,garip bir kuş öterse
Bir ceylan ağlıyorsa dağlarda yapayalnız
Ve bir gün kabrimde bir sarı çiçek biterse
Bil ki seni seviyorum.

Çocukça Aşk

Seni özlemek geldi içimden
Çocukluğumu özler gibi
Babamın eve gelişini gözler gibi
Sobanın üzerinde kızarmış ekmek
Çaydanlıkta tıkırdayan çay
İçmek geldi seni içimden
Oh çekerek yudum yudum
Ağlamak geldi içimden
Hüngür hıçkırık çocukça
Hiç neden olmasa bile
Türlü kaprisler yaparak sana…
Karanlıktan korktum da yine
Yatağında uyumak istedim
Sokulup kedi gibi koynuna
Sıcaklığını duymak istedim
Haydi evcilik oyna benimle
Çamurdan köfteler yap bana
Bu yaramaz bebeğine
Ninniler söyle dizinde
Haydi çocuk gibi davran bana
Hiç olmadığım kadar çocukça
Çocukluğuma ver bütün bunları
Farzet ki -
Çocukça aşık olmak geldi içimden..

Yok Muydu?

Ellerimde kurudu gönlümdeki güllerin
Bakıp da ezilecek solan yüzün yok muydu?
Senin de bomboş kaldı elimdeki ellerin
Yıkıp da gidilecek, dalan gözün yok muydu?

Başka haz’ı almadım, saçların elimdeyken
Başka gözü görmedim, gözlerin önümdeyken
Başka sözü duymadım, sözlerin içimdeyken
Çıkıp da denilecek yalan sözün yok muydu?

Şu inen yaş şahit ki, başka şeye inmedi
Gittiğin günden beri bir damlası dinmedi
Sensiz yediğim lokma içerime sinmedi
Bıkıp da verilecek kalan közün yok muydu?

Gün gelip pişmanlıkla dönersen açık kapım
Aşkını boşaltmadan bekliyor gönül kabım
Anlatmak ömür ister, bilsen nasıl bîtabım
Yakıp da silinecek solan hüzün yok muydu?




                                      Necati ŞİMŞEK

Korkmuyorum Seni Sevmekten

Kaçmaya çalıştığın gerçek,
Birgün karşına çıkacak.
Ve işte o gün
Kaçacak yerin olmayacak.
Ben senin varlığını seviyorum,
Yokluğunu seviyorum
Sana ulaşamadığım dakikalarda.
Seni duymayı
Seni özlemeyi
Hiç görmesem bile seninle olmayı seviyorum.
Hiç korkmuyorum seni sevmekten.
Senin gülüşünü seviyorum.
Her bana bakışında
Gözlerinede okuduğum o duyguyu
Gözlerindeki gözlerimi seviyorum.
Gönlünü seviyorum
Özünü seviyorum senin
Dudaklarındaki sözlerimi seviyorum
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sendeki o sıcaklığı
Sana olan uzaklığı seviyorum.
Yanaklarından akan göz yaşlarını
En çok, dağınık olduğunda saçlarını
Beni arayan ellerini seviyorum.
Yalnızlığımı seviyorum sebebi sensen
Ayrılığını seviyorum,
En çok yalnız kaldığımda
Beni bulan gönlünü seviyorum.
Ben en çok senin bana olan
Sevgini seviyorum.
İçimden haykırmak geliyor.
Dünyaya sığdıramadığım seni
Kalbime sığdırmak geliyor.
Ağlamak geliyor seni görmezsem
Özlemek geçiyor içimden seni
Sevmek geçiyor.
İçimden sana doğru giden
Bin bir türlü yol geçiyor.
İçimden sen mutlu olacaksan
Ölmek bile geçiyor gülüm.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben yalnızca seni seviyorum,
Ne o muhteşem güzelliğin
Ne kalbimdeki özelliğin
Ne de sevdiğim için değil,
Seni yalnızca sen olduğun için,
Ruhun için
Kalbin için
Aklın ve sevgin için seviyorum seni.
Ben seni en çok kendim için seviyorum
Belki de ilk defa bencil oluşumu
Sana borçlu olduğum için.
Seni her şey için seviyorum.
Ve sahip olmadığım
Hiçbir şey için.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Her dakika seninle olmayı seviyorum.
Gözlerimi her açtığımda
Aklıma gelişini seviyorum.
Her gece uyumadan önce
Seni sevdiğim aklıma gelince
Sensiz uyumayı bile seviyorum
Uyumadan önce seni düşününce.
Ben seni en çok
Umutsuzluğumda beni bulduğun için seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben seni bu şehirde olduğun için değil
Benimle aynı toprağa ayak bastığın için
Benimle aynı gökyüzünü paylaştığın için seviyorum.
Geceleri benim yüzüme vuran ay ışığı
Senin de gözlerine vurduğu için seviyorum.
Benim kemiklerimi ısıtan yaz güneşi
Sana da sıcaklık veriyor diye seviyorum seni.
Beş bin yaşındaki bu dünyada
Benimle aynı zamanı paylaştığın için seviyorum.
Ben seni benimle yaşadığın için
Benden hiç gitmediğin için seviyorum
Beni hiç terketmediğin için.
Ellerini seviyorum tanrıya açıldığında
Kalbini seviyorum kapıları açıldığında
Ve gözlerini seviyorum
Her karşımda kapanıp açıldığında.
Bana baktığında
İçimde yakaladığın coşkumu seviyorum,
Her bana baktığında
Seni sevdiğimi hatırlamayı seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Her kibrit çaktığımda
Alevin içinde seni görmeyi seviyorum.
Her sigara yaktığımda
Dumanın şeklinde seni görmeyi seviyorum.
Her bana baktığında
O kadar çok seviyorum ki seni sevmeyi
Yalnızca sen olduğun için hayatımda
Kendimi bile seviyorum
Sen olunca aklımda.
Kalbimi seviyorum seni seviyor diye
Gözlerimi seviyorum seni görüyor diye.
Ruhumu seviyorum, senin ruhuna
Bu kadar yakın diye.
Varlığımı seviyorum,
Sırf sana borçlu olduğum için
Mutluluğumu seviyorum.
Gülümsememi seviyorum seni düşününce
Ayakta kalışımı seviyorum sebebi sen olunca
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Ben sana olan sevgimi yazan
Kalemimi seviyorum.
Senin adını yazdığım kağıdı seviyorum.
Sana olan sevgime benzettiğim
Her sevgiyi seviyorum.
Bana seni hatırlatan herşeyi
Sana giden yolları seviyorum.
O kadar çok seviyorum ki seni
Seni kaybetmek korkusunu bile,
İçinde yalnızca, sen olduğun için
Sana karşı duyduğum bir duygu olduğu için
Korkumun sebebinde sen olduğun için seviyorum.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Yine de korkmuyorum seni sevmekten.
Seni seviyorum.

Seni Yazdım

Seni yazdım
Sensizliğinde kanarken yüreğim
İçimdeki kelebeklerin renkleri solmuş
Kanatları dökülüyordu kendiliğinden
Oysa bir uzak mavi düştür şimdi
Gölgeli karanlıkların aydınlanışıyla yüzünü görmek
Ve kokunu taşıyan rüzgarları beklemek
Bir hüzünlü şarkı gibi
Aklımda sen.

Seni yazdım
Ayrılığın buruk tadı dilimde
Oysa uçsuz bucaksız yalnızlıklarından kopup
Gri bulutlar inerken karanlık sulara
Tepeden tırnağa veda vardı iskelede
Koklanıp da atılan gül
Ve ıslak mendiller sallanıyordu gidişinle beraber
Yarıda kalan şarkı gibi
Aklımda sen.

Seni yazdım
Gelişine dair umutlara benzeyen
Tomurcuğa durmuş ilkyaz çiçeklerini büyütürken içimde
Oysa eylül yağmurlarında ıslanmış
Sonbahar yaprakları eziliyordu ayaklar altında
Her giden vapurun ilk yolcusu sen oluyordun
Aniden biten bir şarkı gibi
Aklımda sen.

Bu Kadar Mı Kolay Aşk?

Dur öyle kal girme ne olur

Girme kırık yüreğime

Belki bir gün bıkarsın

Belkide çabuk çıkarsın

Yine dönersin mazine

Sus ne olur sus konuşmayalım

Sende kalsın sırların

Sakın sevdiğim var deme

Buna dayanamaz kalbim

Henüz alışık değil acı çekmeye

Bekledim saatlerce son durakta

Ne izin rasladım ne yüzüne

Avare avare dolaştım

Acaba diye

Ümidimi hiç kayıp etmedim

Yarınları bilmem ama

İnan ki çok özledim

Hadi şimdi durma

İstersen oynaş sevgimle

Seni çok sevdim Zalım çok

Artık sönmez yanğınlar içimde

Sahi Neydi Aşk

turuncu, uçucu bir şeydi aşk
dizelere sinmiş hüznün kokusu
yarımları tümleyen beklenti...
uçururken uçup kaybolan
yalnızlık yaldızı bir sanrı
unuttur acılarımı beni de süsle ey aşk!
sıcaksın, kısacıksın
turuncu, uçucu rüyayı yaşat
varsın çözülsün uçurtmaların ipi
ardından nasılsa geri gelir
ayakları suya erdirerek avutan dinginlik
selamlarım seni ey aşk

ki yalnızlığım gibi
yalnızca güzel bir imgesin şimdi.

                         Aslı DURAK

Aşk Perisi

Otuz yıl oldu cevap yok
Mektubumu almamış mı
Değmedi bana hiçbir ok
Oku yayı kalmamış mı

Kulağına gitmemiş mi
Karıma aşık olduğum
Sağırmı işitmemişmi
Aşkı evimde bulduğum

Tez elden gelsin buraya
Fırlatsın okunu bize
Kimse girmeden araya
Bassın mührü kalbimize

Bir daha Söyleyin ona
Aşkta Tembellik yapmasın
Ömür yaklaşırken sona
İşini yavaşlatmasın

Ben gönlümü doldurmuşum
Vız gelir artık gerisi
Çağırın sizede gelir
Bizim tembel aşk perisi


                        Önder KOYUNCU

Bitanem

Titriyorum anınca adını bir ortamda
Derde sokan sözlerden yakınırım bitanem
Sırrımıza erenler konuşurlar ardımda
Bana bakan gözlerden sakınırım bitanem

Kem gözler bir kötülük sanki yapacak gibi
Yabanî canavarlar seni kapacak gibi
Gönlümde bir fırtına koptu kopacak gibi
Şimşek çakan pozlardan takınırım bitanem

Seyrederken mehtabı sabah serinliğinde
Seni görür gibiyim ufkun derinliğinde
Mest olur gözüm gönlüm engin şirinliğinde
Yürek yakan közlerden dokunurum bitanem

Dileğim bu mesele uygun hale dönüşür
Duyar bizi insanlar, sevgimizle tanışır
Herkes bizi anlatır herkes bizi konuşur
Hasret kokan sazlardan okunurum bitanem

                             Mikdat BAL

Seni Çok Özledim

Gözyaslarimin gizli sebebi benim
Bitsin artik su sayisiz günler derim
Hergün kavusmamiz icin dua ederim
Seni cok özledim canim sevgilim
Sende gurbettesin bende gurbette
Birgün kavusuruz bizde elbette
Düsüncelerim aklim hep sende
Seni cok özledim bitanem benim
Ne cok istedim suan boynuna sarilmak
Boynuna sarilip seni koklamak
Ellerini tutup hic birakmamak
Seni cok özledim sevdigim benim
Zamanim seni düsünmekle geciyor
Hatiralarin resimlerin yetmiyor
Hep uzakta oldugun aklima geliyor
Seni cok özledim sevdalim benim
Sensizlik benim büyük derdim
Seni cok özledim canim sevgilim
Inan bana buna yemin ederim
Seni cok özledim belamlim benim
Abone oldun rüyalarima
Deliye dönerdim rüyalarda olmasa
Birgün sarilacagim gercekten kollarina
Seni cok özledim herseyim benim
Seni düsünerek ben uyumaz nöbet tutarim
Gökyüzüne bakarak yildizlari sayarim
Bazen seni düsünerek oturup aglarim
Seni cok özledim askim benim

İnanmadın

 Inanmadin
yüreginin cöllerine
nehir oldum inanmadin
saclarinin tellerine
esir oldum inanmadin

diz cökerken daglar bana
simdi taslar aglar bana
hayatimda ilk kez sana
mahkum oldum inanmadin

inanmadin ne yapayin
sensizlikmis senden payim
tanrimisin ki tapayim
sevdim seni inanmadin

yere serdim gururumu
hice saydim onurumu
kucakladim umudumu
kostum sana inanmadin

sen kavgamin tek galibi
sen gönlümün tek sahibi
sana uysal cocuk gibi
teslim oldum inanmadin

yasak koydum su kalbime
ne gecti ki ah elime
baglanmak mi ne kelime
öldüm sana inanmadin

inanmadin ne yapayim
sensizlikmis senden payim
allahmisin ki tapayim
sevdim seni inanmadin

sevdim seni inanmadin
öldüm sana inanmadin
kostum sana inanmadin
inanmadin,inanmadin

                    

Gözlerin Kal Diyor

BU NASIL AYRILIK BU NASIL VEDA
GÖZLERİN KAL DİYOR DUDAKLARIN GİT
BAKIŞIN ANAHTAR GÖZLERİN KİLİT
ELLERİN AÇ DİYOR DUDAKLARIN GİT

AYRILIK DÖNÜŞÜ OLMAYAN NEHİR
YALNIZLIK YIKILMIŞ BOMBOŞ ŞEHİR
KAÇ SEVDA KÜL OLDU BÖYLE KİMBİLİR
GÖZYAŞIN KAL DİYOR DUDAKLARIN GİT

GİDERSEM BİR DAHA DÖNMEYECEĞİM
KALIRSAM KALBİME YENİLECEĞİM
ÇÖZEMEDİM SENİ DELİRECEĞİM
GÖZLERİN KAL DİYOR DUDAKLARIN GİT

DUVARDAN İNSİN Mİ RESİMLERİMİZ
YABANCI OLSUN MU İSİMLERİMİZ
YA O DELİ DOLU GECELERİMİZ
ANILAR KAL DİYOR DUDAKLARIN GİT

BU ROMANDA BİTER BELKİ BİRAZDAN
NE AŞKLAR YIKILDI GURURDAN NAZDAN
AĞLIYOR BESTELER YİNE HİCAZDAN
ŞARKILAR KAL DİYOR DUDAKLARIN GİT
 

Kendimden Başka

Üşümüş bir kar tanesi oluyordum yavaş yavaş
Soğuğum kendimi vuruyordu
Seni görmek istiyordum karşımda
Ama esiyordun
Savuruyordun beni
Oysa rüyalarımın dışına çıkmamıştım ben hiç
Korkuyordum kaybolmaktan
Kendimi anlatmak istiyordum
Kendimden başka dinleyebildiğim yoktu

Ayazda kristalleşiyordu tenim
Donmuş bir kar tanesi oluyordum yavaş yavaş
Düşüncelerine zincir takmıştın bende kaymamak için
Bende savrulmak yerine savuruyordun beni
Üzerime dökülen tuz olmak istiyordun belli
Oysa rüyalarımın dışında erimedim ben hiç
Korkuyordum buharlaşmaktan
Düşlerimi yaşatmak istiyordum
Kendimden başka doktorum yoktu

Terkedilmiş bir kar tanesi oluyordum yavaş yavaş
Çok sevdiğim yalnızlığa ilk isyanım başlıyordu
İlk kez kendimi dinlemek istemiyordum
Rüzgarın sesine aşık olduğumu anlıyordum
Anladım
Ama esmiyordun
Seni dinlemek istiyordum
Kendimden başka dinleyebildiğim yoktu

Hatalarımın geri dönüşü yoktu
Tamir edebiliyordum ancak
Çocuk ruhlu bir kar tanesi oluyordum yavaş yavaş
Tekrar büyüyordum
Beni bir kardan adama eklemeni istiyordum
Oysa rüyalarımın dışında kardan adam olmadım hiç
Ve hiç bakmadım kömür gözlerle
Beni ruhunla işlemeni istiyordum
Kendimden başka mimarım yoktu.

                          Emrecan BUDAK

SEVDA ADASI...

Gözlerine her baktığımda...

Yere düşer yalnızlığım boynum bükük gezerim...

Bir isyandı içimde sensizliğin esareti,

Sana her bakışımda bir mucizeyi anlıyordum

Sana her baktığımda ölürcesine kayboluyordum

İnanır mısın bilmem, ikinci hayata

İnkar ederdim hiç düşünmeden

seni tanımadan önce

Şimdi ise tek avuntum bu oldu ölmeden önce

Bir "merhaba"n çilingir oldu düştün yüreğime

Gözlerin kor oldu yaktı bedenimi

Uykusuzluğumun adı sen oldun ne kadar gizlesem de

Tüm acıları unutturdun

Aşkın yeryüzündeki tek karşılığı sen oldun

Şimdi unutmalı mı hiç tanımamışım gibi

Yoksa gitmeli mi delicesine sevda adasına?

 Emrah BORA

SESSİZLİK...

Her taraf yazı dolu kağıt kokusu

Çöpe gitmedi elbet bütün sessiz ayrılıklarım

Seni karalamaya yetmedi cümlelerim

Yeten sayfalardı bitiremediğim

Sonu gelmiyor, hep yarım.

Ayrı bir şiire başladım

Bıraktım geçtim diğerine

Kızdım bir araya gelmiyor, niye?

Her bir yanın ayrı güzel,

Birinden başlayınca bitmiyor

Diğerine geçilmiyor.

Sayfalarıma,

düşlerime,

kalemime sığamazken

nasıl oluyor da

sığabiliyorsun bir vücuda.

İşte tekrar karşımda,

Yardım ve yataklık yapıyor

öldürmeye çalıştığım yalnızlığıma.

Yine tükendi kelimeler

Böyle zamanlarda görevi devralır gözler.

Sözcüklerle ifade edilemeyenleri

Onlar söyler.

Anladım ki bu defa bana

seni seviyorum demiyorlar.

Şimdiyse gözlerinde bir anlam bozukluğu var

Farkediliyor gözlerime her çarpışında.

Sessizliğimi sevmiyorsun

Sessizliğime yüz çeviriyorsun.

Ama ben sessizliğinde öldüm

Sessizliğine gömüldüm

Sessizliğinle çürüdüm bittim.

Gözlerinde aşkı buldum

Dudaklarında kaybettim.

Vedat ÖZER