SESSİZLİK...

Her taraf yazı dolu kağıt kokusu

Çöpe gitmedi elbet bütün sessiz ayrılıklarım

Seni karalamaya yetmedi cümlelerim

Yeten sayfalardı bitiremediğim

Sonu gelmiyor, hep yarım.

Ayrı bir şiire başladım

Bıraktım geçtim diğerine

Kızdım bir araya gelmiyor, niye?

Her bir yanın ayrı güzel,

Birinden başlayınca bitmiyor

Diğerine geçilmiyor.

Sayfalarıma,

düşlerime,

kalemime sığamazken

nasıl oluyor da

sığabiliyorsun bir vücuda.

İşte tekrar karşımda,

Yardım ve yataklık yapıyor

öldürmeye çalıştığım yalnızlığıma.

Yine tükendi kelimeler

Böyle zamanlarda görevi devralır gözler.

Sözcüklerle ifade edilemeyenleri

Onlar söyler.

Anladım ki bu defa bana

seni seviyorum demiyorlar.

Şimdiyse gözlerinde bir anlam bozukluğu var

Farkediliyor gözlerime her çarpışında.

Sessizliğimi sevmiyorsun

Sessizliğime yüz çeviriyorsun.

Ama ben sessizliğinde öldüm

Sessizliğine gömüldüm

Sessizliğinle çürüdüm bittim.

Gözlerinde aşkı buldum

Dudaklarında kaybettim.

Vedat ÖZER