özlediğim kadar gecikmiştin ömrüme
yalnızlık kadar suçluydum gidişinin ardında
su gibi alıngan akıyorum son yangın durağına
vahameti boldur aşkın
şekilsiz şemalsiz yaşanır yalnızlık sancıları
gökyüzünden kayar yıldızlar hayat gibi
defalarca dinlenir aynı şiir
ezberlendikçe unutulur yaşandıkça küçülür aşk gözünde
giriş gelişme sonuç üçlemesi yoktur aşkın
artık yürümek de yetmiyor gitmek için
yük ağır dedikçe lâl olur diller
şair kadar yaşamış ayrılmış ve kavuşmak kadar garip
sende bulduğum ben ağır yaralı
son söz gidişin kadar kalışındı...
Yunus Emre ERZAR
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder