Kendimden Başka

Üşümüş bir kar tanesi oluyordum yavaş yavaş
Soğuğum kendimi vuruyordu
Seni görmek istiyordum karşımda
Ama esiyordun
Savuruyordun beni
Oysa rüyalarımın dışına çıkmamıştım ben hiç
Korkuyordum kaybolmaktan
Kendimi anlatmak istiyordum
Kendimden başka dinleyebildiğim yoktu

Ayazda kristalleşiyordu tenim
Donmuş bir kar tanesi oluyordum yavaş yavaş
Düşüncelerine zincir takmıştın bende kaymamak için
Bende savrulmak yerine savuruyordun beni
Üzerime dökülen tuz olmak istiyordun belli
Oysa rüyalarımın dışında erimedim ben hiç
Korkuyordum buharlaşmaktan
Düşlerimi yaşatmak istiyordum
Kendimden başka doktorum yoktu

Terkedilmiş bir kar tanesi oluyordum yavaş yavaş
Çok sevdiğim yalnızlığa ilk isyanım başlıyordu
İlk kez kendimi dinlemek istemiyordum
Rüzgarın sesine aşık olduğumu anlıyordum
Anladım
Ama esmiyordun
Seni dinlemek istiyordum
Kendimden başka dinleyebildiğim yoktu

Hatalarımın geri dönüşü yoktu
Tamir edebiliyordum ancak
Çocuk ruhlu bir kar tanesi oluyordum yavaş yavaş
Tekrar büyüyordum
Beni bir kardan adama eklemeni istiyordum
Oysa rüyalarımın dışında kardan adam olmadım hiç
Ve hiç bakmadım kömür gözlerle
Beni ruhunla işlemeni istiyordum
Kendimden başka mimarım yoktu.

                          Emrecan BUDAK